Seabrook-Whyl-Marckolsheim: Kampanyalar Zincirinde Ulusötesi Bağlantılar

İçerik sayfasına geri dön

Joanne Sheehan & Eric Bachman

1 Ağustos 1976’da, 18 kişi, New Hampshire’deki Seabrook Nükleer Güç Santrali sitesinin inşası üzerine yürüdüğünde, bu Amerika’daki nükleer güce yönelik doğrudan yapılan ilk ortak şiddetsiz eylemdi. Nükleer gücün karşıtları bu yöntemleri fazla radikal buldular. O aydan sonra, sitedeki 180 kişi sivil itaatsizlikte bulununca, organizatörler, Clamshell Birliği, şiddetsizlik antremanı ve ilgi grubu yapısını ilk olarak kullandılar. Gelecekte, bu elementler bilinir hale geldiler ve şiddetsiz sosyal değişim hareketi aracılığıyla uygulanır oldular. 30 Nisan 1977’de 2400’ün üzerinde kişi yüzlerce ilgi grubu organize etti, siteyi işgal etti. 1415’in yakalandığı ileriki iki gün sırasında, çok fazla kişi iki haftalığına hapse atıldı. Bu eylem anti-nükleer güç hareketini etkiledi ve doğrudan şiddetsiz eylem antremanı ve hiyerarşik olmayan ilgi grubu yapısı içinde karar verme süreci birlikteliği içeren eylem organize etme konusunda yeni bir uluslararası model geliştirdi.

Seabrook eylemi için esinlenme çoğunlukla Avrupa’dan geldi. 1970’lerin başında, Almanya ve Fransa’daki insanlar, Almanya’da nükleer güç santralı inşası planından haberdar oldular. Yakın mesafede, Fransa’daki Marckolsheim sınırının karşısında, bir Alman şirketi Ren nehri kıyısında bir kurşun fabrikası inşa edeceğine dair planlarını açıkladı. Whyl ve Marckolsheim’da yaşayan insanlar, 1974 Ağustos’unda ortak bir organizasyon, Baden (Almanya) ve Alsas (Fransa)’dan Uluslarararası 21 Çevreci Grup komitesi kurarak, sınır-ötesi bir kampanyada biraraya gelmeye karar verdiler Hep birlikte, inşaat ilk nerde başlarsa, inşayı durdurmak için şiddetsiz bir şekilde o bölgeyi işgal etmeye karar verdiler.

İşçiler Marckolsheim yönetimindeki santrala parmaklık inşa etmeye başladıktan sonra, 20 Eylül 1974’te yerelden kadınlar parmaklık duvarlarına tırmandılar ve inşaatı durdular. Çevreci aktivistler önce parmaklıkların dışına bir çadır kurdular ama sonra içeri taşıdılar ve siteyi işgal ettiler. Pek çok yerden kampanyaya destek geldi. Alman anarko-pasifist magazin OtKökü Hareketi, tabandan yükselen şiddetsiz eylem fikrinin yaygınlaşmasına yardım etti. Almanya, Freiburg’tan yerel bir grup arazinin yanında Whyl ve Marckolsheim’de organize edilen bu aktif şiddetsizliği tanıttılar. 1974’te, Marckolsheim ‘de yapılan 3 günlük bir atölye şiddetsiz antremanı da içerdi; 300 kişi rol oyunlarını deneyimlediler ve polis gelirse ne yapılacağını planladılar.

Ren nehrinin iki yakasındaki insanlar- çiftçiler, ev kadınları, öğretmenler, çevreciler, öğrenciler ve diğerleri- sitede yuvarlak, tahta bir ‘arkadaşlık evi’ inşa ettiler. Marckolsheim’deki işgal, 25 Şubat 1975’te, Fransız hükümeti yürütülen işler için inşa iznini ortadan kaldırana kadar, kış boyunca devam etti.

Aynı esnada, Almanya, Whly’deki nükleer reaktörün inşası başladı. O sitenin ilk işgali 18 Şubat 1975’te başladı ama bir kaç gün sonra polis tarafından durduruldu. 23 Şubat’ta 30,000 kişiden oluşan milletler üstü bir mitingten sonra, Whyl inşa sitesinin ikinci işgali başladı. Marckolsheim’deki başarıdan cesaretlenen, bölgedeki bütün ailelerin de dahil olduğu, çevreci aktivistler bu işgali sekiz ay daha devam ettirdiler. Yirmi yıldan fazla süredir devam eden yasal savaşlar, nükleer güç santralinin inşası için planları sona erdirdi.

1975 yazında, iki Amerikan aktivist, Randy Kehler ve Betsy Corner, Hollanda’daki Uluslararası Savaş Karşıtları’na katıldıktan sonra Whyl ‘ı ziyaret ettiler. Amerika’daki nükleer güç santraline karşı yapılan ilk bireysel şiddetsiz sivil itaatsizlik eyleminin hikayesini anlatan ‘Lovejoy’un Nükleer Savaşı’ adlı filmi getirdiler. Seabrook nükleer güç santralini durdurmak için, Alman toplumunun işgallerininin esinlendirici hikayesini Amerika’ya geri getirdiler. Fazlaca bilgi değişimi, bu olayı takip etti. 1976 Seabrook işgali sırasında, Almanya’daki Uluslararası Savaş Karşıtları grubu Clamshell Birliği ile her gün telefonla iletişim kurdu. Alman şiddetsiz aktivistler, daha önce anlaşmaya varıyorlardı, ama ilgi grubu yapısı onlar için yeniydi ve eylemleri organize etmede bunu mükemmel bir yol olarak görüyorlardı.

1977’de, Alman aktivistleri ve antrenörleri Eric Bachman ve Günter Saathoof Amerika’ya bir konuşma gezisi düzenledi, , Diablo Kanyonu’nda nükleer güç santralini protesto eden Kaliforniya’daki grupların yanında kuzeydoğu Amerikada’ki anti-nükleer grupları da ziyaret etti. Atlantik’in iki yakasından aktivistler, bu çaprazlama dölleme sürecine devam ettiler.

Marckolsheim ve Whyl santralleri hiçbir zaman yapılmadı. Tasarlanan iki nükleer reaktörlerden bir tanesi Seabrook’ta inşa edilmesine rağmen, o tarihten sonra Amerika’da yeni bir nükleer güç santrali yapılmadı. Almanya’daki Whyl ve Amerika’daki Seabrook’un ikisi de, anti-nükleer hareketin içinde önemli yapıtaşlarıdır ve bunlara benzer pek çok kampanyayı teşvik etmiştir.

Avrupa’daki eylemlerden esinlenen Seabrook’taki Clamshell Birliği, Amerika ve Avrupa’daki diğer gruplar için esinlenme kaynağı haline geldi. Seabrook eylemi Amerika’da, New York, Long Island Shoreham’daki yüzde 80’İ tamamlanmış olan nükleer güç santralini durdurmak için, başarılı bir kampanyaya ilham kaynağı oldu. Bu kampanya, Savaş Karşıtları Ligi üyelerinden bir ilgi grubu, Seabrook işgalinden döndüğünde ve kendi toplumlarında organize etmeye başladıklarında doğdu. 1977 Seabrook işgalinde yer alan İngiliz aktivistleri, bunu Barış Haberlerinde okuyan aktivistlerle beraber, İngiltere’deki en son yeşil alan nükleer sitesine karşı gelen Torness Birliği’ni yöneterek, İngiltere’deki bu çeşit bir organizasyonu desteklemeye karar verdiler. Almanya’da, pek çok nükleer güç santrali ve nükleer yakıtı yeniden üreten santraller engellendi ve artan protestolar nedeniyle kapandı. 1980’lerin başında, ilgi grubu modelleri kullanılarak, Amerika’daki cruise füzelerinin yapımına karşıt olarak, İngiltere ve Almanya’nın her ikisinde de geniş çapta şiddetsiz eylemler organize edildi. Ve hikaye, dünyanın farklı yerlerindeki şiddetsiz eylemlerde kullanılan ilgi gruplarıyla devam etti. ( Dünya Ticaret Örgütü’nün toplantılarını durdurmak için 1999’da Seattle’da yapılan oturma eylemlerini de dahil ederek)